8 maanden en 17 dagen...
Al zo lang terug, maar nog steeds blijven de mooie herinneringen elke dag door onze hoofden spoken.
Het verlangen om terug te keren groeit denk ik elke dag.
Hoog tijd om eens te checken waar en wanneer er kan gelogeerd worden. En na te denken voor hoe lang ik zou teruggaan.
Eén ding is in ieder geval wel zeker, mij zien ze Kenia absoluut terug!
Het is vreemd dat na al die tijd, de herinneringen toch nog elke dag opnieuw boven komen.
Maar ik heb er niets op tegen, in tegendeel, ik zou mijn herinneringen voor geen geld van de wereld willen vergeten!
zondag 18 december 2011
dinsdag 12 april 2011
Back to Belgium
Vrijdag ochtend, geen tijd te verliezen in deze veel te korte laatste dag, of beter gezegd: laatste ochtend.
Marion en ik zijn om 5uur opgestaan om nog voor de laatste keer naar de zonsopgang te gaan kijken aan het strand. Maar we waren daar zeker niet alleen op het strand, we werden vergezeld door wel honderden krabbetjes die elk hun nieuw huisje aan het maken waren voor de dag die aanbrak. Tegen de tijd dat de zon begon op te komen uit de zee, waren er op het strand alweer veel joggers, en mannen die aan het trainen waren. Deze laatsten waren soms wel hilarisch om bezig te zien.
Op weg naar huis nog een laatste banaantje gaan kopen aan het fruitwinkeltje en afscheid nemen van de lieve mevrouw die dit winkeltje runt.
Eenmaal thuis was het tijd om de laatste spullen in te pakken en nog voor een laatste keer een heerlijk ontbijtje klaar te maken: gebakken boterhammen met een gekruid roerei en tomatensaus. Hmm, wat kan ik daar van genieten!
Mister Mutua is ons nog een laatste bezoekje komen brengen voor we vertrokken. Wijzelf zijn nog eens langs Kebene gegaan om te zeggen dat we 'binnen tien minuten' al vertrokken. Jammer genoeg waren sommige kinderen naar school (die die niet naar Rainbowschool gaan) en enkele van de Rainbow kinderen waren net naar boodschappen gaan doen. Maar we hebben toch nog enkelen van hen gezien, zodat we toch afscheid konden nemen en vele groetjes konden doen aan de andere kinderen die op dat ogenblik niet thuis waren.
Toen was het zover, de taxi was er. Eigenlijk een veel te kleine wagen, maar klein gaat ook. Na even op de kofferbak te zitten duwen en stampen is hij toch dicht geraakt. Marion en ik dachten wel even: "onze souvenirs!"
Nog een laatste foto met de meisjes, John (de dagwaker), Mokka (de schoolkok) en Mickael (de manager) en dan instappen en wegwezen. Dat deed wel pijn, ik had helemaal geen zin om te vertrekken. Oké ja, ik wou wel graag mijn familie en mijn vriend terug zien; maar ik wou Kenia niet verlaten. Maar zoals men zegt: "Wat moet, dat moet."
John en Mokka gingen mee naar de luchthaven, daar hebben we samen nog een frisdrank gedronken (we hadden immers nog teveel keniaanse shillings op zak) voor we gingen inchecken.
Na meer dan twee uur met onze vingers te draaien stegen we eindelijk op en maar liefst 16 uur later landden we in België.
Ik werd er enorm hartelijk onthaald door maar liefst negen mensen die me stonden op te wachten in de luchthaven: mijn ouders, mijn zus, mijn vriend, en nog enkele vrienden. Om al deze mensen naar huis te krijgen hadden ze zelfs een busje geregeld.
Eenmaal thuis stond er een aperitiefje + hapje te wachten in het gezelschap van mijn grootouders.
Het was een leuke, maar drukke dag met heel veel bezoek. We hebben de dag rustig afgesloten met een pakje friet van De Kee, want daar verlangde ik nu toch al ongeveer twee maand naar.
We zijn nu al een week verder en ik ben heel blij om terug thuis te zijn zodat ik mijn familie en vrienden terug kan zien en ook m'n vele huisdiertjes die me ook ontzettend gemist hadden blijkbaar.
Maar ik mis Kenia toch hoor.
We hadden in Kenia aan mekaar (de vrijwilligers), aan de collega's, aan de mensen van het dorp en aan onszelf beloofd om zeker nog terug te komen naar Kenia. En dit is een belofte die ik zeker zal waarmaken, zowel voor de groep, als voor de collega's, de mensen van het dorp en natuurlijk ook voor mezelf!
Dus ik zeg aan de mensen die ik leerde kennen in Kenia:
Asante sana, kwaheri. But you'll see me again and then I'll say: "Jambo jambo! Habari?"
Marion en ik zijn om 5uur opgestaan om nog voor de laatste keer naar de zonsopgang te gaan kijken aan het strand. Maar we waren daar zeker niet alleen op het strand, we werden vergezeld door wel honderden krabbetjes die elk hun nieuw huisje aan het maken waren voor de dag die aanbrak. Tegen de tijd dat de zon begon op te komen uit de zee, waren er op het strand alweer veel joggers, en mannen die aan het trainen waren. Deze laatsten waren soms wel hilarisch om bezig te zien.
Op weg naar huis nog een laatste banaantje gaan kopen aan het fruitwinkeltje en afscheid nemen van de lieve mevrouw die dit winkeltje runt.
Eenmaal thuis was het tijd om de laatste spullen in te pakken en nog voor een laatste keer een heerlijk ontbijtje klaar te maken: gebakken boterhammen met een gekruid roerei en tomatensaus. Hmm, wat kan ik daar van genieten!
Mister Mutua is ons nog een laatste bezoekje komen brengen voor we vertrokken. Wijzelf zijn nog eens langs Kebene gegaan om te zeggen dat we 'binnen tien minuten' al vertrokken. Jammer genoeg waren sommige kinderen naar school (die die niet naar Rainbowschool gaan) en enkele van de Rainbow kinderen waren net naar boodschappen gaan doen. Maar we hebben toch nog enkelen van hen gezien, zodat we toch afscheid konden nemen en vele groetjes konden doen aan de andere kinderen die op dat ogenblik niet thuis waren.
Toen was het zover, de taxi was er. Eigenlijk een veel te kleine wagen, maar klein gaat ook. Na even op de kofferbak te zitten duwen en stampen is hij toch dicht geraakt. Marion en ik dachten wel even: "onze souvenirs!"
Nog een laatste foto met de meisjes, John (de dagwaker), Mokka (de schoolkok) en Mickael (de manager) en dan instappen en wegwezen. Dat deed wel pijn, ik had helemaal geen zin om te vertrekken. Oké ja, ik wou wel graag mijn familie en mijn vriend terug zien; maar ik wou Kenia niet verlaten. Maar zoals men zegt: "Wat moet, dat moet."
John en Mokka gingen mee naar de luchthaven, daar hebben we samen nog een frisdrank gedronken (we hadden immers nog teveel keniaanse shillings op zak) voor we gingen inchecken.
Na meer dan twee uur met onze vingers te draaien stegen we eindelijk op en maar liefst 16 uur later landden we in België.
Ik werd er enorm hartelijk onthaald door maar liefst negen mensen die me stonden op te wachten in de luchthaven: mijn ouders, mijn zus, mijn vriend, en nog enkele vrienden. Om al deze mensen naar huis te krijgen hadden ze zelfs een busje geregeld.
Eenmaal thuis stond er een aperitiefje + hapje te wachten in het gezelschap van mijn grootouders.
Het was een leuke, maar drukke dag met heel veel bezoek. We hebben de dag rustig afgesloten met een pakje friet van De Kee, want daar verlangde ik nu toch al ongeveer twee maand naar.
We zijn nu al een week verder en ik ben heel blij om terug thuis te zijn zodat ik mijn familie en vrienden terug kan zien en ook m'n vele huisdiertjes die me ook ontzettend gemist hadden blijkbaar.
Maar ik mis Kenia toch hoor.
We hadden in Kenia aan mekaar (de vrijwilligers), aan de collega's, aan de mensen van het dorp en aan onszelf beloofd om zeker nog terug te komen naar Kenia. En dit is een belofte die ik zeker zal waarmaken, zowel voor de groep, als voor de collega's, de mensen van het dorp en natuurlijk ook voor mezelf!
Dus ik zeg aan de mensen die ik leerde kennen in Kenia:
Asante sana, kwaheri. But you'll see me again and then I'll say: "Jambo jambo! Habari?"
Week 8: De laatste week
Op maandag en dinsdag hebben Marion en ik twee daagjes vrijaf genomen.
Het is immers onze laatste week en we hebben nog heel wat te doen. En geef toe, naar huis gaan zonder souvenirs, dat zou jammer zijn he.
Wat hebben de anderen gedaan op maandag en dinsdag? Toezicht gehouden en de leerkrachten geholpen waar kon, om de rapporten van de leerlingen te schrijven.
Op woensdag hebben we ons creatief talent boven gehaald en hebben we Lies en Lise geholpen met het kleuren van de schrijfpatronen die in de werkmappen van de kleinste kleutertjes moesten komen.
Donderdag was de laatste schooldag, dit betekende... de ouders komen mee naar de school en de rapporten zullen worden uitgedeeld.
De kinderen moesten er vroeger zijn dan de ouders, zodat we eerst samen de klassen nog konden kuisen en heel veel stoelen konden halen bij Kebene, om alle ouders een zitplaats aan te bieden. De ouders werden om 9uur verwacht, dit met de bedoeling: als we om 10u30 starten, zullen de meeste ouders die komen wel aanwezig zijn.
En dit was vrij goed getimed.
Alle vrijwilligers mochten de prijzen voor de besten van de klas afgeven aan de leerlingen van hun eigen klas. Dit was echt een tof moment, de prijzen uitdelen aan de top 3 van mijn klasje, klas 5. Ik was enigszins verbaasd over de top 3, maar dat maakte me extra fier op hen!
Na de middag mochten de ouders samen met hun kinderen naar huis. De leerkrachten bleven natuurlijk nog allemaal. We hebben nog een laatste vergadering gehad, een 'open meeting', iedereen mocht vrij praten. Maar het was vooral een 'positif meeting'! De manager had enkel goed nieuws op de planning van deze meeting staan en aan iedere leerkracht werden zijn positieve eigenschappen verteld.
Na deze meeting werd het eerste deel van het schooljaar en het einde van mijn ontwikkelingsstage mooi afgerond door eerst samen gezellig nog iets te drinken op de speelplaats en daarna met het hele R4Kteam nog eens typisch Afrikaans te gaan eten: ugali met vlees, zonder bestek! :)
Wat zal ik het hier missen!
woensdag 23 maart 2011
Week 7: Examens
De kinderen hadden deze week grote examens, voor het einde van dit trimester.
Examens waren van maandag tot woensdag, donderdag en vrijdag is kuisdag en nog de laatste dagen samen met de kinderen.
Mister James heeft ons al laten weten tijdens de ochtendparade dat we vrijdag ook wat entertainment voor de kinderen mogen voorzien, dus hopelijk wordt het nog een superleuke laatste dag met z'n allen samen! Ik ben benieuwd...
Examens waren van maandag tot woensdag, donderdag en vrijdag is kuisdag en nog de laatste dagen samen met de kinderen.
Mister James heeft ons al laten weten tijdens de ochtendparade dat we vrijdag ook wat entertainment voor de kinderen mogen voorzien, dus hopelijk wordt het nog een superleuke laatste dag met z'n allen samen! Ik ben benieuwd...
Weekend 19-20 maart
Zaterdag naar Wasini, prachtige vissen gezien!
En ook heerlijk krab gegeten. Een dag om niet meer te vergeten.
Zondag is er niet veel gebeurd, ik was heel erg ziek en heb bijna de hele dag geslapen. Hopelijk kunnen we volgend weekend dan toch nog eens naar Kim4Love gaan....
En ook heerlijk krab gegeten. Een dag om niet meer te vergeten.
Zondag is er niet veel gebeurd, ik was heel erg ziek en heb bijna de hele dag geslapen. Hopelijk kunnen we volgend weekend dan toch nog eens naar Kim4Love gaan....
woensdag 16 maart 2011
Week 6: De laatste week les geven
De week is nog niet helemaal om, maar ik kan nu wel al het een en ander vertellen.
De week zelf verliep vrij gewoontjes, buiten wat problemen om geld af te halen.
Maar die worden opgelost.
Dit weekend gaan Marion en ik naar Wasini om er te snorkelen en dolfijnen te spotten enzo, ik kijk er al enorm naar uit.
Zaterdag avond gaan we ook madam Fatuma's verjaardag vieren, we gaan waarschijnlijk eerst een hapje eten en dan gezellig met z'n allen samen nog even een stapje in de wereld zetten.
Zondag gaan we waarschijnlijk nog eens naar Kim4Love, dat moeten we toch zeker nog eens doen voor we terug naar huis gaan e.
Volgende week zijn er opnieuw examens, dus dan zullen ons dagen er weer vrij eentonig uitzien: toezicht houden en examens verbeteren. De week daarna moeten alle examens verbeterd worden en worden de punten uitgedeeld, voor het begin van de vakantie.
De week zelf verliep vrij gewoontjes, buiten wat problemen om geld af te halen.
Maar die worden opgelost.
Dit weekend gaan Marion en ik naar Wasini om er te snorkelen en dolfijnen te spotten enzo, ik kijk er al enorm naar uit.
Zaterdag avond gaan we ook madam Fatuma's verjaardag vieren, we gaan waarschijnlijk eerst een hapje eten en dan gezellig met z'n allen samen nog even een stapje in de wereld zetten.
Zondag gaan we waarschijnlijk nog eens naar Kim4Love, dat moeten we toch zeker nog eens doen voor we terug naar huis gaan e.
Volgende week zijn er opnieuw examens, dus dan zullen ons dagen er weer vrij eentonig uitzien: toezicht houden en examens verbeteren. De week daarna moeten alle examens verbeterd worden en worden de punten uitgedeeld, voor het begin van de vakantie.
zaterdag 12 maart 2011
Week 5: Tine's laatste week
Deze week is er niet zoveel bijzonders gebeurd, behalve dan het vertrek van Tine natuurlijk.
Oh ja, wat werd er tot in deze week aangekocht, door de vrijwilligers, voor de school:
heel veel boeken
televisie + DVD-speler
stereoketen
nieuwe bekers
nieuwe borden
nieuwe lepels
gameskits
Deze week werd de stereoketen aangekocht door Tine, de hele school was laaiend enthousiast! Vrijdag was Tine's laatste dag in de school, de hele school heeft voor haar gezongen.
In de namiddag hebben Marion, Lise en ik de gameskits bedeeld aan alle klassen uitgedeeld, alle kinderen zullen vanaf nu op vrijdag naar school komen in hun gameskits. Dan dragen ze alle kleuren van de regenboog, kan je je iets beter voorstellen dan dat, voor de 'Rainbow'school?!
We zijn vrijdag niet naar het strand gegaan op het einde van de dag, maar de hele school heeft buiten gedanst en gevierd in hun nieuwe outfit en met de nieuwe stereoketen natuurlijk!
Dit was echt een onvergetelijke dag.
Na schooltijd hebben we samen met de leerkrachten nog een soda gedronken en gedanst om afscheid te nemen van Tine.
's Avonds nog een onvergetlijke avond beleefd om afscheid te nemen van Tine. Zaterdag om 13uur was het dan zover, Tine vertrok naar de luchthaven. Nu zijn we nog met 7.
Voor de rest wordt het een druk weekend om te werken voor school.
Oh ja, wat werd er tot in deze week aangekocht, door de vrijwilligers, voor de school:
heel veel boeken
televisie + DVD-speler
stereoketen
nieuwe bekers
nieuwe borden
nieuwe lepels
gameskits
Deze week werd de stereoketen aangekocht door Tine, de hele school was laaiend enthousiast! Vrijdag was Tine's laatste dag in de school, de hele school heeft voor haar gezongen.
In de namiddag hebben Marion, Lise en ik de gameskits bedeeld aan alle klassen uitgedeeld, alle kinderen zullen vanaf nu op vrijdag naar school komen in hun gameskits. Dan dragen ze alle kleuren van de regenboog, kan je je iets beter voorstellen dan dat, voor de 'Rainbow'school?!
We zijn vrijdag niet naar het strand gegaan op het einde van de dag, maar de hele school heeft buiten gedanst en gevierd in hun nieuwe outfit en met de nieuwe stereoketen natuurlijk!
Dit was echt een onvergetelijke dag.
Na schooltijd hebben we samen met de leerkrachten nog een soda gedronken en gedanst om afscheid te nemen van Tine.
's Avonds nog een onvergetlijke avond beleefd om afscheid te nemen van Tine. Zaterdag om 13uur was het dan zover, Tine vertrok naar de luchthaven. Nu zijn we nog met 7.
Voor de rest wordt het een druk weekend om te werken voor school.
Safari!
Het weekend tussen week 4 en week 5 gingen Marion, An, Jessica en ik samen op safari naar Tsavo East; voor 3 dagen en 2 nachten. Dus van zaterdag ochtend, 6u30 tot maandag namiddag 14uur.
 |
| De giraf en ik |
Ook een jachtluipaard is zeer uitzonderlijk om te zien; sommige mensen gaan voor een hele week op safari, maar krijgen geen jachtluipaard te zien. We hebben dus echt heel veel geluk gehad!
Ook hebben we veel beesten van heel dichtbij gezien: olifanten en giraffen staken het straat over voor onze auto, maar ook de leeuwen kwamen op de laatste dat zeer dichtbij, ze passeerden vlak langs onze wagen!
Echt ongelooflijk!
 |
| De leeuwin, op minder dan 2m van de auto |
Onze lodge was ook heel goed in orde! Een mooie kamer, met een mooie badkamer. Een zwembad met zicht op het park, zelfs met zicht op de waterpoel vlakbij, waar de dieren komen drinken.
Eén minder aspect waren de apen... De eerste dag kwamen we pas aan voor lunch toen de keuken bijna ging sluiten, dus snel snel naar de kamer en onmiddellijk naar het restaurant. Onderweg van de kamer naar het restaurant liep er een zeer agressieve aap langs ons in de andere richting. Jessica had het vanaf dat moment al helemaal niet meer voor de bavianen.
We waren nog geen tien minuten in het restaurant toen er een baviaan langs een open raam de tafel achter ons besprong. Van daaruit nam hij een aanloop met een afzetje op Jessica's schouder, met zijn andere hand: GRABBEL in Tine haar bord en hop, weg was de baviaan. Gelukkig hield Jessica er enkel was schrammen aan over en een kleine vrees voor bavianen.
 |
| De harde bewijzen van de aanwezigheid van gevaarlijke bavianen! |
 |
| Het eerste zicht van onze safari |
 |
| Landschap |
 | ||
Landschap
|
Week 4: Introduceren van... vanalles
Week 4 was een vrij drukke week!
We hebben heel wat geïntroduceerd aan de leerkrachten en de leerlingen.
Ten eerste was er een weekkalender voor KG 1 tot KG 3 en klas 1 tot klas 3; met een bijpassend, zelfgemaakt liedje natuurlijk.
Ook Eddy mocht in deze 6 klassen niet ontbreken, Eddy is een handpop die voorkomt in de weekkalender, maar ook in de 3 werkhoudingsregels en het daaropvolgende stappenplan.
Voor we met ons stappenplan konden beginnen, moesten we eerst in de (bovengenoemde) 'lower classes' de werkhoudingsregels introduceren: flink zitten, stil zijn, vinger in de lucht.
Ons stappenplan werd gebaseerd op de beertjes van Meichenbaum, maar de kinderen kennen hier geen beren, dus hebben we dit omgevormd naar 'Eddy'. Dit is een handpop in de vorm van een negerjongentje.
Dit stappenplan werd geïntroduceerd in alle klassen!
In de 'lower classes' hebben de leerkrachten een handpop gekregen en de flappen voor aan de muur. De 'upper classes' (klas 4 tot klas 8) kregen de muurflappen en voor iedere leerling een bladwijzer met de vier stappen op.
De leerkrachten en kinderen waren zeer enthousiast en wij ook natuurlijk!
We hebben heel wat geïntroduceerd aan de leerkrachten en de leerlingen.
Ten eerste was er een weekkalender voor KG 1 tot KG 3 en klas 1 tot klas 3; met een bijpassend, zelfgemaakt liedje natuurlijk.
Ook Eddy mocht in deze 6 klassen niet ontbreken, Eddy is een handpop die voorkomt in de weekkalender, maar ook in de 3 werkhoudingsregels en het daaropvolgende stappenplan.
Voor we met ons stappenplan konden beginnen, moesten we eerst in de (bovengenoemde) 'lower classes' de werkhoudingsregels introduceren: flink zitten, stil zijn, vinger in de lucht.
Ons stappenplan werd gebaseerd op de beertjes van Meichenbaum, maar de kinderen kennen hier geen beren, dus hebben we dit omgevormd naar 'Eddy'. Dit is een handpop in de vorm van een negerjongentje.
Dit stappenplan werd geïntroduceerd in alle klassen!
In de 'lower classes' hebben de leerkrachten een handpop gekregen en de flappen voor aan de muur. De 'upper classes' (klas 4 tot klas 8) kregen de muurflappen en voor iedere leerling een bladwijzer met de vier stappen op.
De leerkrachten en kinderen waren zeer enthousiast en wij ook natuurlijk!
Week 3: Examens!
Hoi iedereen!
Het is al een hele tijd geleden, maar ja, je moet nu eenmaal weten... dit is Afrika, dus alles polé polé als er een probleem is ook.
Nu kunnen we enkel op internet als we naar het 'internetcafé' gaan. Maar daar hebben we enkel tijd voor in het weekend of op woensdag.
Tot zover deze korte technische update.
Week 3 was vrij eentonig. De kinderen hadden allemaal examens, vanaf KG 1 (= eerste kleuterklas) tot klas 8!
Onze taak bestond eruit om toezicht te houden tijdens de examens en daarbuiten... examens verbeteren natuurlijk.
Tijdens het weekend hebben we alles voorbereid voor week 4 ;)
Het is al een hele tijd geleden, maar ja, je moet nu eenmaal weten... dit is Afrika, dus alles polé polé als er een probleem is ook.
Nu kunnen we enkel op internet als we naar het 'internetcafé' gaan. Maar daar hebben we enkel tijd voor in het weekend of op woensdag.
Tot zover deze korte technische update.
Week 3 was vrij eentonig. De kinderen hadden allemaal examens, vanaf KG 1 (= eerste kleuterklas) tot klas 8!
Onze taak bestond eruit om toezicht te houden tijdens de examens en daarbuiten... examens verbeteren natuurlijk.
Tijdens het weekend hebben we alles voorbereid voor week 4 ;)
zaterdag 19 februari 2011
Zaterdag 19 februari: schoolwerkdag
Eerst lekker lang uitgeslapen, daarna eens opgeruimd dat alles heel netjes ligt in huis.
Even met de moto-taxi nog eens naar de winkel voor wat schoolmateriaal en dan naar het internetcafé, aangezien het internet nog niet goed werkt in ons huisje.
Daarna flink werken voor school zodat alle nodige verslagen uitgetypt zijn zoals het hoort.
Vanavond kip met aardappelen en witte kool, dat zal smaken.
Even met de moto-taxi nog eens naar de winkel voor wat schoolmateriaal en dan naar het internetcafé, aangezien het internet nog niet goed werkt in ons huisje.
Daarna flink werken voor school zodat alle nodige verslagen uitgetypt zijn zoals het hoort.
Vanavond kip met aardappelen en witte kool, dat zal smaken.
Vrijdag 18 februari: De container is aangekomen!!
De langverwachte dag is eindelijk aangebroken!
Deze ochtend hoorden we al gejuich uit de verte en toen we aankwamen bij de school wisten we meteen waarom: de container was er!
We zijn er meteen om 7 uur ingevlogen. Eerst de hele container leeghalen (en hij was heeeeeel groot) en daarna alles op de juiste plaats in de juiste lokalen krijgen. We hebben geen seconde stilgezeten tot 17 uur, behalve de middagpauze dan.
Er is echt zoveel gerief toegekomen, iedereen was dolgelukkig, maar het was wel een zware dag!
's Avonds eerst een frisse douche (letterlijk want ons 'waterheater' is stuk) en dan lekker uit gaan eten.
Deze ochtend hoorden we al gejuich uit de verte en toen we aankwamen bij de school wisten we meteen waarom: de container was er!
We zijn er meteen om 7 uur ingevlogen. Eerst de hele container leeghalen (en hij was heeeeeel groot) en daarna alles op de juiste plaats in de juiste lokalen krijgen. We hebben geen seconde stilgezeten tot 17 uur, behalve de middagpauze dan.
Er is echt zoveel gerief toegekomen, iedereen was dolgelukkig, maar het was wel een zware dag!
's Avonds eerst een frisse douche (letterlijk want ons 'waterheater' is stuk) en dan lekker uit gaan eten.
Donderdag 17 februari: dag 3 in klas 5
Vandaag enkele leuke momenten gehad op school.
Madam Suzanne had de puzzels meegebracht uit de staffroom, zijzelf én de kinderen hadden nog nooit gepuzzeld. Het was fijn om hen allemaal zo aan het werk te zien. Velen hadden er wel wat moeite mee, maar er waren er ook een paar die het vrij snel beet hadden.
's Avonds lekkere croque monsieur gegeten. s' Middags zoals gewoonlijk... rijst met bonen, maar het is echt lekker hoor!
Madam Suzanne had de puzzels meegebracht uit de staffroom, zijzelf én de kinderen hadden nog nooit gepuzzeld. Het was fijn om hen allemaal zo aan het werk te zien. Velen hadden er wel wat moeite mee, maar er waren er ook een paar die het vrij snel beet hadden.
's Avonds lekkere croque monsieur gegeten. s' Middags zoals gewoonlijk... rijst met bonen, maar het is echt lekker hoor!
woensdag 16 februari 2011
Woensdag 16 februari: Dagje vrij
Vandaag enkele keren naar de winkel, ook naar de dokterspraktijk voor ons eindwerk.
Het was daar goed in orde! Ze hadden er zelfs een eigen labo!
's Nachts een groot onweer gehad, dit was nu al de tweede keer op rij dat mijn was buiten in de regen hing.
Maar in de namiddag was hij wel droog :)
Na de laatste winkel met drie een moto-taxi gebeld, wel een betrouwbare, die rustig rijdt. Super!!
Deze avond worst met zelfgemaakte versie spinaziestoemp. Lekker, behalve de worst...
Het was daar goed in orde! Ze hadden er zelfs een eigen labo!
's Nachts een groot onweer gehad, dit was nu al de tweede keer op rij dat mijn was buiten in de regen hing.
Maar in de namiddag was hij wel droog :)
Na de laatste winkel met drie een moto-taxi gebeld, wel een betrouwbare, die rustig rijdt. Super!!
Deze avond worst met zelfgemaakte versie spinaziestoemp. Lekker, behalve de worst...
Dinsdag 15 februari: Dag 2 in klas 5
Vandaag een leuke dag.
Ik heb me vandaag al wat nuttiger kunnen maken in klas 5, ze hadden nog nooit een agenda gehad dus hield ik vandaag bij wat ze allemaal kregen als huiswerk. Tijdens de 'prebs' (een moment om oefeningen die niet klaar waren verder af te werken) heb ik hun agenda aan bord geschreven en bij iedereen gaan controleren. Je ziet dat ze dit niet gewoon waren, maar ze vonden het wel leuk.
Ook tijdens wiskunde heb ik enkele kinderen goed kunnen helpen!
's avonds heerlijke pannenkoeken van Lies gegeten en onze avond afgesloten met een filmpje op de laptop.
Ik heb me vandaag al wat nuttiger kunnen maken in klas 5, ze hadden nog nooit een agenda gehad dus hield ik vandaag bij wat ze allemaal kregen als huiswerk. Tijdens de 'prebs' (een moment om oefeningen die niet klaar waren verder af te werken) heb ik hun agenda aan bord geschreven en bij iedereen gaan controleren. Je ziet dat ze dit niet gewoon waren, maar ze vonden het wel leuk.
Ook tijdens wiskunde heb ik enkele kinderen goed kunnen helpen!
's avonds heerlijke pannenkoeken van Lies gegeten en onze avond afgesloten met een filmpje op de laptop.
Maandag 14 februari: Eenzame valentijn
Vandaag mijn eerste volle dag in klas 5, leuke klasgroep.
Ik merk wel heel wat verschillen met België.
Ik zat me zo ook af te vragen: zonder agenda moeten de kinderen toch vaak vergeten wat ze allemaal hadden als huiswerk? Nog geen uur later kwam er iemand de klas binnen met... agenda's!!
Ons middagmaal was overheerlijk: witte kool met puree! Een speciale valentijnsmenu.
Voor valentijnsdag kreeg ik van enkele meisjes een zelfgemaakte 'bloemenspeld' (enkele bloemen, gecombineerd met blaadjes en samengeperst door een klein stokje dat ze op mijn blouse staken).
Heel mooi, maar na vijf stappen viel ze reeds op de grond, ik heb ze wel de hele dag bijgehouden.
Ons avondmaal was kip met worteltjes, de kip was wel wat vreemd...
Nadien nog even rust en dan ons bedje in.
Ik merk wel heel wat verschillen met België.
Ik zat me zo ook af te vragen: zonder agenda moeten de kinderen toch vaak vergeten wat ze allemaal hadden als huiswerk? Nog geen uur later kwam er iemand de klas binnen met... agenda's!!
Ons middagmaal was overheerlijk: witte kool met puree! Een speciale valentijnsmenu.
Voor valentijnsdag kreeg ik van enkele meisjes een zelfgemaakte 'bloemenspeld' (enkele bloemen, gecombineerd met blaadjes en samengeperst door een klein stokje dat ze op mijn blouse staken).
Heel mooi, maar na vijf stappen viel ze reeds op de grond, ik heb ze wel de hele dag bijgehouden.
Ons avondmaal was kip met worteltjes, de kip was wel wat vreemd...
Nadien nog even rust en dan ons bedje in.
Zondag 13 februari: Dagje rust
's Morgens met Marion te voet naar de winkel.
Zondag was ook 'overschotjesdag'. We aten de overschot van de vis met tomaten op en ook de overschot van onze overheerlijke spaghetti!
Voor de rest een lekker rustdagje.
Zondag was ook 'overschotjesdag'. We aten de overschot van de vis met tomaten op en ook de overschot van onze overheerlijke spaghetti!
Voor de rest een lekker rustdagje.
zondag 13 februari 2011
Zaterdag 12 februari: Voorstellen op het strand
In de ochtend gingen An en ik te voet naar het 'shoppingcenter', geladen met twee winkeltassen en 1 liter water! We moesten wel gaan want er was te weinig brood en confituur voor het ontbijt, maar het was snikheet. Er bleek maar geen einde te komen aan die weg! Maar we zijn er geraakt, we hebben ons onderweg bij onze fruit-en groenteboer wel een appeltje gekocht.
Na het ontbijt zijn de anderen naar de winkel gegaan voor de grote inkopen, maar zij konden wel terug komen met een taxi, aangezien ze heel veel water moesten kopen.
Na de middag nam Katrien ons mee naar het strand om ons voor te stellen aan een aantal mensen. De meesten waren mensen met winkeltjes langs het strand of die souvenirtjes uit de hand verkopen, ze heeft hen gevraagd om op ons te letten als we eens naar het strand gaan. Wat valt hieronder te verstaan: niet meteen bij ons komen en beginnen 'blablabla' want dat moeten we al de hele dag op school en ook niet komen om te verkopen, als wij dit willen zullen wij wel bij hen komen; wel erop letten dat we niet lastig gevallen worden door andere Kenyanen, als dit het geval zou zijn moeten ze wel naar ons komen om de andere Kenyanen vriendelijk weg te sturen.
Na een hele tijd wandelen hebben we een verfrissende cola gedronken (sommigen sprite) en dan hebben we een lift gekregen van de kamelen tot waar we moesten zijn op het strand, dan nog een eindje te voet langs de weg.
Eénmaal aangekomen zijn we beginnen koken, in het ene huisje vis voor vandaag, in ons huisje spaghettisaus voor morgen.
Na het eten nog wat rustig buiten gezeten en gebabbeld, daarna ons bedje in, klaar voor een volgende dag!
Na het ontbijt zijn de anderen naar de winkel gegaan voor de grote inkopen, maar zij konden wel terug komen met een taxi, aangezien ze heel veel water moesten kopen.
Na de middag nam Katrien ons mee naar het strand om ons voor te stellen aan een aantal mensen. De meesten waren mensen met winkeltjes langs het strand of die souvenirtjes uit de hand verkopen, ze heeft hen gevraagd om op ons te letten als we eens naar het strand gaan. Wat valt hieronder te verstaan: niet meteen bij ons komen en beginnen 'blablabla' want dat moeten we al de hele dag op school en ook niet komen om te verkopen, als wij dit willen zullen wij wel bij hen komen; wel erop letten dat we niet lastig gevallen worden door andere Kenyanen, als dit het geval zou zijn moeten ze wel naar ons komen om de andere Kenyanen vriendelijk weg te sturen.
Na een hele tijd wandelen hebben we een verfrissende cola gedronken (sommigen sprite) en dan hebben we een lift gekregen van de kamelen tot waar we moesten zijn op het strand, dan nog een eindje te voet langs de weg.
Eénmaal aangekomen zijn we beginnen koken, in het ene huisje vis voor vandaag, in ons huisje spaghettisaus voor morgen.
Na het eten nog wat rustig buiten gezeten en gebabbeld, daarna ons bedje in, klaar voor een volgende dag!
zaterdag 12 februari 2011
Vrijdag 11 februari: Observatiedag 3 in de school
Opnieuw vroeg op om naar school te gaan. Voor vandaag mochten we ons eigen schema opstellen om in de verschillende klassen te gaan kijken. We mogen tegen maandag nl. al een klas kiezen waar we onze stage zullen doen.
Volgende week zullen we wel enkel de lln. moeten begeleiden en natuurlijk veel met de leerkrachten praten.
Deze middag hebben we al eens geproefd van de rijst met bonen. Ik heb vooral rijst met bonensaus geproefd… super lekker!
Het laatste uur gingen we met de kinderen naar het strand, de meisjes vonden het superleuk om met zoveel juffen te zwemmen. We hebben ze leren drijven!
’s Avonds zijn we ergens gaan eten, ik wou de scampi’s proberen, maar aangezien ik die dag al bijna vol uitslag stond ’s morgen (waarschijnlijk voedselallergie), ben ik maar bij pizza gebleven.
Donderdag 10 februari: Observatiedag 2 in de school
Deze ochtend vroeg opgestaan om ons in de wasplaats te wassen. Doordat het water van ons huisje werd afgesloten wegens een gigantisch lek in ons tankje, konden we ons niet in de badkamer wassen en was het dus buiten in de wasplaats te doen.
Vandaag mochten we zeker onze boterhammetjes niet vergeten om naar school te gaan.
Om 7uur aanwezig, een gesprekje met mister James en dan naar de klas om de kindjes te begeleiden (alhoewel de echte les pas om 8u15 begon; ze noemen dit ‘prebs’ ofzo, de kindjes bereiden zich voor op de dag).
Onder de middag weer een handje toegestoken in de keuken. Ik had tijdens de observatie wel 2x PE (Practical exercice; een soort van turnles), maar dit was wel heel erg warm! Zo in de vlakke zon…
Ik ben denk ik wel niet echt verbrand vandaag, dus dat is wel goed. Ik begin denk ik wel al een mooi kleurtje te krijgen, en dit al na 4 dagen…
We kunnen ook al enkele woordjes Swahili, maar onze woordenschat mag zich nog enorm uitbreiden als we een volledige zin willen kunnen zeggen.
Deze avond hotdogs gegeten en nu nog even rustig werken voor school in de buiten-living.
Woensdag 9 februari: Eerste dagje vrij
Deze ochtend lekker uitgeslapen tot 9 uur, en even nadien was er een powercut.
We hebben gezellig samen ontbeten buiten en daarna opnieuw naar de winkel, maar dan wel om geld te laten omwisselen en nog wat kleine boodschappen.
Tijdens de middag de overschot van onze heerlijke spaghetti opgegeten.
Daarna een rustige wandeling langs het dorp, naar het strand. Het was er de perfecte dag voor.
Het is wel een hele ervaring… bijna iedereen zegt ‘jambo’ (goeiedag) en er zijn superveel mensen die vanalles willen verkopen. En als ze dan zeggen dat ze voor jou een goed prijsje willen maken en ze noemen het driedubbele van de prijs die je twee minuten daarvoor bij iemand anders te horen kreeg… dan weet je dat je toch wel goed moet opletten met de prijzen.
Het is wel een hele ervaring… bijna iedereen zegt ‘jambo’ (goeiedag) en er zijn superveel mensen die vanalles willen verkopen. En als ze dan zeggen dat ze voor jou een goed prijsje willen maken en ze noemen het driedubbele van de prijs die je twee minuten daarvoor bij iemand anders te horen kreeg… dan weet je dat je toch wel goed moet opletten met de prijzen.
Ik heb wel een aantal kanga’s (een soort sjaal dat je als rok kan dragen) gekocht om les te geven en ook enkele souvenirs voor een goede prijs.
Vanavond kip met aardappelen en ui, wortel en ‘prinsessen’ gegeten; lekker!
Het weer is hier super, maar je verbrandt enorm snel. Blijkbaar heb ik mijn handen niet ingesmeerd, gevolg: nu zien ze rood. Maar ik heb er geen last van, dus morgen gewoon zien dat ik ze ook goed insmeer.
Dinsdag 8 februari: Voor het eerst naar school...
Eerst samen gezellig ontbeten…
Katrien had voordien onze koelkast al wat opgevuld met water, cola, sprite, brood, kaas en jam.
We hadden de vorige dag een soort mini-mieren in de koelkast gespot, maar deze waren verdwenen… totdat we de confituurpot openden! Die beesten geraken dus in een nog-nooit-geopdende-confituurpot.
Maar John garandeerde ons dat dit geen kwaad kon, we moesten ze er gewoon afhalen.
Katrien had voordien onze koelkast al wat opgevuld met water, cola, sprite, brood, kaas en jam.
We hadden de vorige dag een soort mini-mieren in de koelkast gespot, maar deze waren verdwenen… totdat we de confituurpot openden! Die beesten geraken dus in een nog-nooit-geopdende-confituurpot.
Maar John garandeerde ons dat dit geen kwaad kon, we moesten ze er gewoon afhalen.
Om tien uur kwam Katrien ons oppikken om naar school te gaan. We gingen eerst op gesprek bij mister James, samen met Katrien en Michael.
Ik ging samen met An naar klas 2 en klas4 kijken. We begrijpen het systeem in de namiddag nog niet helemaal, maar Katrien en mister James vertelden ons dat er vandaag vanalles tussen gekomen was.
Het grootste gebeuren dat anders was dan andere dagen: Onderweg waren ze twee kindjes tegengekomen die verwaarloosd worden, één van de mensen die hier nu zijn had dit ook gezien en wou hier meteen iets aan doen. Katrien stelde voor om hen naar school te laten komen, de vrouw die de kindjes wil helpen gaat nu voor de school betalen voor de kindjes en ook voor medische kosten e.d. De kindjes zullen nu ook op de site komen zodat iemand hun maaltijd op school kan sponsoren. An en Jessica voelden zich hier meteen toe aangetrokken en gaan waarschijnlijk deze kindjes sponsoren, ik vind dit zeer mooi van hun, dat ze dat willen doen voor deze kindjes.
Ik ging samen met An naar klas 2 en klas4 kijken. We begrijpen het systeem in de namiddag nog niet helemaal, maar Katrien en mister James vertelden ons dat er vandaag vanalles tussen gekomen was.
Het grootste gebeuren dat anders was dan andere dagen: Onderweg waren ze twee kindjes tegengekomen die verwaarloosd worden, één van de mensen die hier nu zijn had dit ook gezien en wou hier meteen iets aan doen. Katrien stelde voor om hen naar school te laten komen, de vrouw die de kindjes wil helpen gaat nu voor de school betalen voor de kindjes en ook voor medische kosten e.d. De kindjes zullen nu ook op de site komen zodat iemand hun maaltijd op school kan sponsoren. An en Jessica voelden zich hier meteen toe aangetrokken en gaan waarschijnlijk deze kindjes sponsoren, ik vind dit zeer mooi van hun, dat ze dat willen doen voor deze kindjes.
Tijdens de middag hielpen we met de bedeling van het eten.
De observatie zelf was een hele belevenis, het is hier zo anders dan bij ons… Maar in klas twee vond ik het wel zeer fijn tijdens de rekenles. De kinderen die iets vooraan in de klas moesten oplossen en die dit goed deden, werden beloond door een liedje dat door de hele klas werd gezongen: een deel in Swahili en daarna ‘a very good girl/boy and a wonderful girl/boy’.
Na de les hebben we in de keuken nog even geholpen om bonen te sorteren.
We mochten samen met Katrien naar de winkel om nog wat dringende boodschappen te doen. We waren vrij laat thuis, maar we hebben samen gekookt zodat we overheerlijke spaghetti konden eten!
Maandag 7 februari: Aankomst
De laatste vlucht en de landing in het prachtige Kenia…
Katrien stond ons reeds op te wachten buiten de luchthave, maar eerst kregen we ons visum, gingen we onze bagage halen en moesten we door de ‘douane’.
Geluk was daar zo goed als niemand buiten ons, dus moesten we niet wachten, want alles ging wel heel ‘polé polé’.
Geluk was daar zo goed als niemand buiten ons, dus moesten we niet wachten, want alles ging wel heel ‘polé polé’.
Vraag 1 bij de douane: “Do you have something to declare?”; Mijn antwoord: ‘Wich things should be deblared?”. Hierna moesten vertellen welke koffers van wie waren en wat er zoal in zat. Zoals je op Jessica haar blog kan lezen was het natuurlijk geen gewone situatie want Jessica en An kwamen met een latere vlucht, maar wij hadden wel hun bagage reeds bij. Dus moesten we dat natuurlijk eerst uitleggen. Plus ook: normale reizigers hebben geen volle koffer per persoon, gevuld met potloden e.d. We moesten uiteindelijk 1 koffer openen om te tonen wat daar zoal in zit.
Daarna was het tijd om de koffers in te laden en… op naar ons dorpje!
De rit doorheen Mombassa was wel een hele ervaring, men rijdt er aan de linkerkant van de straat en de verkeersregel is: wie het meest opdringerig is, heeft voorrang! Dat is me wel wat hoor.
De auto’s, brommers, vrachtwagens, matatu’s (kleine busjes) rijden er zo dicht bij elkaar… en niemand gaat opzij voor een ander.
Gelukkig moet ik hier niet met de auto rijden, want Brussel kan hier niet aan tippen…
De auto’s, brommers, vrachtwagens, matatu’s (kleine busjes) rijden er zo dicht bij elkaar… en niemand gaat opzij voor een ander.
Gelukkig moet ik hier niet met de auto rijden, want Brussel kan hier niet aan tippen…
De huisjes zijn echt supermooi, we hebben hier alles wat we nodig hebben! We hebben rustig uitgepakt en de woning e.d. verkend.
Katrien is ons dan komen halen om met de hele groep uit te gaan eten. Overheerlijke ‘fried chicken’!
Daarna ons nieuwe bedje in voor onze eerste nacht in Kenia.
Ik heb goed geslapen, niet echt last gehad van de warmte, maar de vensters staan overal open in het huisje en er is een blazer op de slaapkamer. Dus het valt zeer goed mee om hier te slapen. Het koelt ’s avonds ook wel goed af, dat doet wel eens deugd als je dan buiten zit.
Ik heb goed geslapen, niet echt last gehad van de warmte, maar de vensters staan overal open in het huisje en er is een blazer op de slaapkamer. Dus het valt zeer goed mee om hier te slapen. Het koelt ’s avonds ook wel goed af, dat doet wel eens deugd als je dan buiten zit.
Zondag 6 februari: De vlieger op!
De eerste keer op Zaventem! Ik had het eigenlijk drukker verwacht…
Eerst ingecheckt en dan nog rustig iets gedronken.
Toen het tijd werd, moesten we afscheid nemen en langs de douane gaan. Alles verliep wel vlot, behalve voor Jessica en An (dit kun je denk ik best op Jessica haar blog eens lezen ;) )
Eerst ingecheckt en dan nog rustig iets gedronken.
Toen het tijd werd, moesten we afscheid nemen en langs de douane gaan. Alles verliep wel vlot, behalve voor Jessica en An (dit kun je denk ik best op Jessica haar blog eens lezen ;) )
Het was voor mij de eerste keer dat ik op het vliegtuig zat, maar ik heb geen problemen ondervonden.
We vlogen van Brussel naar Parijs (technische stop); naar Addis Ababa(Ethiopië – overstappen); naar Kilimanjaro (Tanzania – overstappen) en uiteindelijk naar Mombassa (Kenia – eindbestemming).
We vlogen van Brussel naar Parijs (technische stop); naar Addis Ababa(Ethiopië – overstappen); naar Kilimanjaro (Tanzania – overstappen) en uiteindelijk naar Mombassa (Kenia – eindbestemming).
In totaal namen we dus 2 verschillende vliegtuigen en zijn we 4 keer opgestegen en geland.
Op het vliegtuig kregen we veel eten!
Op het vliegtuig kregen we veel eten!
zaterdag 5 februari 2011
Morgen is het zover!
Morgen is het zover, dan vertrek ik met het vliegtuig naar Kenia!
Vandaag was nog een drukke dag om alles goed in orde te brengen, te controleren dat alles in de koffers zit.
Nog de 'oude' laptop klaarstomen, gelukkig controleerde ik even de microfoon en webcam die ingebouwd zitten, want deze waren niet meer aangesloten. Stel je voor...!
Ik denk dat ik alles mee heb, de laptop werkt nu tiptop, nu zorgen dat met alles aan de luchthaven geraken.
Mijn volgende berichtje zal er dus eentje zijn vanuit Kenia!
Spannend!!!
Vandaag was nog een drukke dag om alles goed in orde te brengen, te controleren dat alles in de koffers zit.
Nog de 'oude' laptop klaarstomen, gelukkig controleerde ik even de microfoon en webcam die ingebouwd zitten, want deze waren niet meer aangesloten. Stel je voor...!
Ik denk dat ik alles mee heb, de laptop werkt nu tiptop, nu zorgen dat met alles aan de luchthaven geraken.
Mijn volgende berichtje zal er dus eentje zijn vanuit Kenia!
Spannend!!!
woensdag 26 januari 2011
Het is bijna zover!
Nog een dikke week en het is zover!
De wafelverkoop is nu volledig rond, vanavond nog een paar dozen leveren.
Ik zou graag iedereen willen bedanken die mij gesteund heeft en steunt.
Ook plaats ik hier graag een woordje van dank voor de medewerkers van Bond-Moyson die rechtstreeks het project hebben gesteund en natuurlijk ook voor Nadine en Severine die deze samenwerking mogelijk gemaakt hebben.
Dus aan jullie allen: ASANTE SANA!!
Mij koffer is al zo goed als gemaakt, ik heb aan persoonlijke spullen slechts 8,3 kg.
Dus aangezien ik twee koffers van 23kg kan meenemen, kan ik alle kleurpotloodjes, schrijfpotloodjes en nog zoveel meer in een tweede koffer stoppen en deze ook helemaal vullen met de spulletjes die ik van zovele mensen gekregen heb. De school en de kinderen zullen hier zeer blij mee zijn!
Dus bij deze ook nog eens 'asante sana' aan iedereen die spulletjes is komen binnenbrengen.
Ik kijk er al enorm naar uit, ook om voor de eerste keer met de vlieger weg te gaan.
Er moet natuurlijk wel nog wat voorbereidend werk gebeuren, dus ik weet nog wat te doen!
De wafelverkoop is nu volledig rond, vanavond nog een paar dozen leveren.
Ik zou graag iedereen willen bedanken die mij gesteund heeft en steunt.
Ook plaats ik hier graag een woordje van dank voor de medewerkers van Bond-Moyson die rechtstreeks het project hebben gesteund en natuurlijk ook voor Nadine en Severine die deze samenwerking mogelijk gemaakt hebben.
Dus aan jullie allen: ASANTE SANA!!
Mij koffer is al zo goed als gemaakt, ik heb aan persoonlijke spullen slechts 8,3 kg.
Dus aangezien ik twee koffers van 23kg kan meenemen, kan ik alle kleurpotloodjes, schrijfpotloodjes en nog zoveel meer in een tweede koffer stoppen en deze ook helemaal vullen met de spulletjes die ik van zovele mensen gekregen heb. De school en de kinderen zullen hier zeer blij mee zijn!
Dus bij deze ook nog eens 'asante sana' aan iedereen die spulletjes is komen binnenbrengen.
Ik kijk er al enorm naar uit, ook om voor de eerste keer met de vlieger weg te gaan.
Er moet natuurlijk wel nog wat voorbereidend werk gebeuren, dus ik weet nog wat te doen!
donderdag 6 januari 2011
Nog exact 1 maand!
Nog exact één maand te gaan voor vertrek!
Gisteren alle nodige vaccinaties gekregen, dus ik kan er tegenaan.
De potlodeninzameling en wafelverkoop bij Bond-Moyson begint goed op gang te komen.
Aan alle Bond-Moyson leden die dit lezen, hou jullie vooral niet in, bezorg die potloden en bestel die koekjes waarmee u de kinderen van Rainbow4Kids enorm kunt helpen!
Ik wil alvast iedereen bedanken die zijn steentje heeft bijgedragen en wie dit zal doen; dus bij deze: asante sana!!
Severine, voor jou speciaal ook asante sana, omdat jij je schouders onder het initiatief hebt geplaatst binnen Bond-Moyson en ook asante sana aan de grote bazen van Bond-Moyson om in te stemmen met dit initiatief!
Ook asante sana aan iedereen die mij steunt bij deze enorme uitdaging in mijn leven.
En asante sana aan al wie het project steunt op welke manier dan ook!
Gisteren alle nodige vaccinaties gekregen, dus ik kan er tegenaan.
De potlodeninzameling en wafelverkoop bij Bond-Moyson begint goed op gang te komen.
Aan alle Bond-Moyson leden die dit lezen, hou jullie vooral niet in, bezorg die potloden en bestel die koekjes waarmee u de kinderen van Rainbow4Kids enorm kunt helpen!
Ik wil alvast iedereen bedanken die zijn steentje heeft bijgedragen en wie dit zal doen; dus bij deze: asante sana!!
Severine, voor jou speciaal ook asante sana, omdat jij je schouders onder het initiatief hebt geplaatst binnen Bond-Moyson en ook asante sana aan de grote bazen van Bond-Moyson om in te stemmen met dit initiatief!
Ook asante sana aan iedereen die mij steunt bij deze enorme uitdaging in mijn leven.
En asante sana aan al wie het project steunt op welke manier dan ook!
Abonneren op:
Posts (Atom)